Welke hand draag je een trouwring?

Een trouwring is het belangrijkste symbool van liefde en loyaliteit die geliefden uitwisselen tijdens een huwelijksceremonie in bijna alle landen van de wereld. Zelfs in de oudheid gaven geliefden elkaar ringen van metaal of hout, wat betekende dat ze van elkaar waren. Natuurlijk is het niet alleen belangrijk om anderen je liefde te laten zien in de vorm van een dure trouwring, waarbij het belangrijker is om dit nobele gevoel te ervaren en te accepteren van je partner, alleen dan kan de unie tussen een vrouw en een man als oprecht worden beschouwd.

Trouwringen werden gevonden in het oude Egypte en werden gedragen door uitzonderlijk rijke individuen die ze op hun ringhelften op hun ringvinger zetten. In het oude Rusland bestonden trouwringen ook, en ze werden ook op de ringvinger gedragen, en oude ornamenten werden gemaakt van elk metaal, waarvan de soorten zeer waardevol materiaal waren.

Het verhaal zegt dat traditioneel trouwringen alleen op de ringvinger van de rechter- of linkerhand werden gedragen, afhankelijk van de religie of de oude gebruiken van het volk. Het is verkeerd om te geloven dat het symbool van liefde en gezinswelzijn alleen aan de rechterhand of alleen op de vinger "geen naam" mag worden gedragen, als je naar Europeanen of Amerikanen kijkt, zie je een ring aan de linkerringvinger en draagt ​​het Joodse volk niet het symbool van loyaliteit op het midden of wijsvinger.

In Rusland trad de traditie op van het dragen van een trouwring aan de rechterkant dankzij de orthodoxie en het feit dat we van rechts naar links worden gedoopt, en van nature beschouwen we de rechterkant als correct, eerlijk en oprecht. Katholieken geloven ook dat de linkerhand dichter bij het hart is en dat het dragen van een trouwring deze specifieke kant vertrouwt.

In Rusland hebben mannen en vrouwen een trouwring aan de rechterhand geplaatst, waarin wordt uitgelegd dat de rechterkant een eerlijke en correcte positie is, en we beginnen ons te laten dopen aan de rechterkant en alleen dan links te volgen. Het verhaal vermeldt niet het feit van het dragen van de ring aan de ene of de andere kant, het is belangrijk dat de vinger ringloos is.

In Europa hangt de definitie van het dragen van een trouwring af van religie: katholieken dragen een ring aan hun linkerhand, op degene die het dichtst bij het menselijk hart ligt, die we liefhebben en creëren. Katholieken uit Armenië, Duitsland of Polen geven er echter de voorkeur aan om een ​​trouwring aan de vinger van hun rechterhand te dragen. Het is interessant dat jonggehuwden in bijna heel Europa een trouwring aan de vinger van hun rechterhand dragen, en in Frankrijk en Italië - aan de linkerkant. De vinger van de hand wordt verklaard door een redelijk logisch oordeel - deze vinger is handig en niet betrokken bij een bedrijf, daarom stoort de ring erop niet en ziet hij er organisch uit.

Echter, niet alle naties kiezen deze vinger, joden, bijvoorbeeld, dragen het liefst een trouwring om de wijsvinger, westerse jonggehuwden steken het zelfs op de middelvinger en na de huwelijksplechtigheid hangen de Roma een halsring aan de ketting.

Dus, in Rusland dragen alle getrouwde dames en getrouwde mannen een trouwring aan de ringvinger van de rechterhand, zoals in Duitsland, Polen en de meeste Europese landen.

In Amerika, met name in de VS, wordt het kostbare symbool van liefde en loyaliteit alleen op de wijsvinger van de linkerhand gedragen, zoals in Frankrijk en Italië.In het Oosten, in Turkije, mogen verlovingsringen voor vrouwen niet enorm en uitdagend zijn; Oosterse getrouwde vrouwen dragen een ring aan de ring of middelvinger van hun linkerhand, net als oosterse mannen. Over oosterse familie mannen gesproken, ze doen vaak geen trouwring, hoewel ze getrouwd zijn, omdat mannen niet geschikt zijn om sieraden te dragen.

Verrassend is dat in sommige Aziatische landen vrouwen een trouwring op hun tenen dragen - dit is een uitzonderlijke keuze voor die vrouwen, maar de meeste van hen geven nog steeds de voorkeur aan de vingers. In Afrika dragen zowel vrouwen als mannen zelden een "betrotaal". Als teken van hun loyaliteit en wederzijdse liefde dragen vrouwen speciale armbanden of colliers, afhankelijk van hun historisch verleden.

Oude tradities en moderne werkelijkheden suggereren een verloving vóór de hoofdtrouwplechtigheid, waarbij de minnaar de hand en het hart van de vrouw vraagt ​​die hij liefheeft van zichzelf en haar familie. Op dit moment is het gebruikelijk om een ​​verlovingsring te geven - elegant en verrukkelijk, wat kan worden gezegd van een man als een romantische en sterke man, in staat om voor zijn gezin te zorgen en zijn geliefde vrouw te verwennen.

In Rusland in de Sovjettijd was het echter niet gebruikelijk om vooraf een dergelijke ring te geven; De verlovingsring geschonken door de toekomstige echtgenoot wordt alleen gedragen door een vrouw, het is een slecht teken om het uit te doen of het uit te proberen met andere vingers, vooral omdat je een cadeau geeft aan je vriendinnen of zussen.

Vaak wordt deze ring gekozen voor de verlovingsring, zodat ze een uniek ensemble creëren aan de ringvinger van de vrouw, maar niet altijd. De verlovingsring wordt gedragen vóór de bruiloft en er wordt een verlovingsring aan toegevoegd, waarvan het duet erg mooi is in de hand van een vrouw.

De trouwring wordt gedragen in het geval een vrouw en een man klaar zijn om hun trouw aan God te zweren en een heilige huwelijksceremonie binnen de muren van de orthodoxe kerk te ondergaan. In dit geval wordt de ring het enige symbool van hun trouwe liefde, de rest van de ringen worden zowel tijdens de ceremonie als de rest van hun leven verwijderd, waardoor plaats wordt gemaakt voor de hoofdring - de bruiloft.

Het kiezen van een trouwring wordt soms een moeilijke taak, maar het is de moeite waard om het met een beetje verantwoordelijkheid te nemen. Bepaal correct de maat van de ring - de belangrijkste taak die het dragen van het symbool van liefde en loyaliteit comfortabel en betrouwbaar maakt, dan kan de ring niet verloren gaan of per ongeluk worden verwijderd. Het is eenvoudig om je maat te bepalen in de sieradensalon, waar je de diameter van een vinger probeert te meten en een passende decoratie kiest voordat je hem monteert.

De tweede belangrijke regel voor het kiezen van een trouwring is het materiaal. Vaak wordt geel goud of zilver gekozen als de verlovings- of verlovingsring en zelden als wit goud. De vorm van de trouwring moet beknopt zijn, het oppervlak is glad, gravures en kleine extra versieringen zoals een diamant zijn welkom. Er wordt gezegd dat als een trouwring soepel is, het gezinsleven dan kalm zal zijn, dus kiezen de meeste paren dergelijke ringen zelf.

Graveren op een trouwring is een manier om origineel te worden in de uitvoering van je dromen. Vaak graveren jonggehuwden aan de buitenzijde van de ring de naam van de geliefde en de geliefde, vaker zijn er termen als "samen voor altijd", "voor altijd liefhebben" en andere diepe opmerkingen.

Mannen kiezen traditioneel massieve gouden ringen zonder extra's, terwijl vrouwen over de hele wereld streven naar elegante lijnen en een overzichtelijk ontwerp met mogelijke versieringen in de vorm van een of meer diamanten of inlays van wit of geel goud.

Kies een ring voor de verloving bedoeld voor het hoofd van de toekomstige familie - een man die soms verdwaald is in zo'n breed bereik. Onmiddellijk merken we dat de klassieke verlovingsringen elegante slanke modellen zijn met één grote diamant (of kubieke zirkonia) zoals die in de Russische en Westerse cinema worden getoond.

Een populaire keuze onder binnenlandse pas getrouwden is een platte Amerikaanse ring aan het worden, die ideaal combineert met een nieuwe gezinslevensstijl. Trouwringen voor dames en heren worden meestal in een set verkocht, dat wil zeggen, ze hebben hetzelfde ontwerp en lijken over het algemeen erg op elkaar, maar de herenring kan groter en breder zijn dan die van de vrouw. Verschillen tussen dunne en dikke ringen zijn niet, ze worden gekozen afhankelijk van de smaakvoorkeuren van het paar.

Nog een paar tips voor het kiezen van een trouwring:

• Voor vrouwen met lange dunne vingers zijn zowel dunne ringen tot 3,5 mm dik en zo dik mogelijk - tot 10 mm - even geschikt.

• Langere, dikke vingers zullen in een gunstig licht zijn om een ​​breedformaatring te vertegenwoordigen - 7 - 8 mm

• Korte en niet voldoende dunne vingers zien er slanker uit als je een dunne trouwring van maximaal 3 mm breed draagt.

• De structuur van een vinger zorgt er soms voor dat het een grotere ring krijgt, die vrij langs de vinger kan worden gemengd. Brede gewrichten veroorzaken vaak dat een vrouw een ring met een grotere diameter kiest, en dit is de enige juiste manier, omdat het belangrijk is om de ring om te doen en te verwijderen. Tegelijkertijd is het nodig om een ​​dergelijk model en een dergelijke maat te kiezen die met weinig moeite op de verbinding zou worden geplaatst, maar ook niet zou "bengelen" aan de vinger "geen naam".

• Voor een man is het kiezen van een trouwring niet zo belangrijk; vertegenwoordigers van het sterkere geslacht geven eerder de voorkeur aan modellen van gemiddelde breedte of massieve producten die de hoge status ervan kunnen benadrukken. Over het algemeen geven mannen de voorkeur aan rood goud en een beknopte vorm van de ring zonder onnodige versieringen, maar misschien met een gravure.