Welke vinger draag de verlovingsring?

De verloving kan de mooiste en meest memorabele fase in het leven van elke persoon worden genoemd - het stadium dat voorafgaat aan het huwelijksfeest. Dit proces gaat gepaard met een belangrijke gebeurtenis, wanneer de bruidegom besluit de ernst van zijn bedoelingen te bekennen en ter bevestiging hiervan een kostbaar cadeau aan zijn bruid.

In de regel is dit niet alleen een geschenk, maar het creëren van een feestelijke sfeer, een bijeenkomst van familieleden en vrienden, zodat de verloving een echt feest wordt. Vaak wordt het ook uitgevoerd op plaatsen waar het altijd druk is - in een café of restaurant.

Maar het gebeurt ook dat een paar geen feestelijke verloving wil regelen, en dan brengen geliefden deze avond alleen met elkaar door. Maar het moment waarop de jongeman zijn geschenk presenteert, zal net zo ontroerend en opwindend zijn als tijdens zijn plechtige presentatie onder de verzamelde gasten.

Deze fase is een voorbode van het huwelijk en herinnert de bruid eraan dat zij, door ermee in te stemmen haar lot te verbinden met de persoon die haar de verlovingsring heeft gegeven, heeft overgenomen van de verplichtingen die moeten worden nagekomen.

Zo'n dure accessoire bruiden gepresenteerd in de dagen van het oude Rusland. Maar toen kwamen de Sovjet-tijden met hun eigen bevelen, veel ceremonieën werden niet verwelkomd, evenals een demonstratie van hun gevoelens, evenals intenties - een zeker kader werd voor alles vastgelegd.

Maar tegenwoordig zijn gelukkig vergeten tradities herinnerd en kunnen jongeren tegenwoordig openlijk verklaren dat ze willen trouwen. En de handigste manier om dit te doen, is natuurlijk om je geliefde ring een verlovingsring te geven.

Het kostbare juweel, gemaakt van de handen van de toekomstige echtgenoot, spreekt over zijn beslissing om zijn lot te verbinden met zijn vriendin en is een symbool van zijn grote liefde voor haar en hoop op hun lange en gelukkige leven samen.

Als de bruid een geschenk aan haar vinger legt, maakt ze daarmee duidelijk dat al deze gevoelens wederzijds zijn. Deze ring zou voor anderen een teken moeten zijn dat het meisje niet langer vrij is, maar spoedig een legitieme vrouw zal worden.

Dit is een zeer cruciaal en belangrijk punt, dat rekening moet houden met wat de bruid zou willen. Voor een trouwring zijn gladheid en beknoptheid belangrijk, maar in het geval van een verlovingsring kan de vorm zeer ingewikkeld zijn, toevoegingen in de vorm van ornamenten, stenen en verschillende bochten zijn toegestaan.

De verlovingsring verschilt van een verlovingsring doordat deze niet alleen goud, maar ook zilver of bijvoorbeeld platina of gemaakt van een legering kan zijn. Een uitstekende keuze zou een diamanten toevoeging zijn, maar een saffier of smaragd zal net zo mooi zijn als een verlovingsring.

Dit kan een wolfraamproduct zijn, titanium of kobalt.

Als een financiële situatie echter een volledige bestelling is, is het niet zinvol om te besparen op wat de sterkte van de huwelijksband zal symboliseren. De kosten zullen weerspiegelen hoe belangrijk de bruid is voor de bruid in zijn leven - hoe duurder het geschenk, hoe duurder en waardevoller het zal worden gewaardeerd en gekozen.

Een geschenk aan een meisje op de dag van verloving is een symbool dat ongepaard is, zoals gebruikelijk is tijdens verloving. Het meisje accepteert hem en als de relatie van geliefden niet verandert, zullen ze binnenkort de bruiloft spelen.Maar het meisje is vrij en verandert van gedachten, dan moet ze de verlovinggift teruggeven aan de man. Een jongen kan ook van gedachten veranderen, maar in deze situatie blijft de ring bij de bruid.

Verschillende landen hebben verschillende antwoorden op deze vraag. Een Duitse vrouw zal zo'n ring aan de linkerhand plaatsen en de dame uit Polen, zoals alle Slavische meisjes, legde het rechts.

Hoogstwaarschijnlijk was dit het geval met de reden dat de verlovingsring al snel werd bezet door een verlovingsring, dus zetten ze hem op dezelfde hand. Voor Slavische landen, waaronder Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland, betekent de ring aan de linkerkant van een vrouw dat ze weduwnaar of gescheiden is. Daarom is het beter om de ring met je rechterhand te versieren.

Voor een man is het antwoord op deze vraag erg belangrijk, omdat hij zich niet moet vergissen met de grootte. Anders kan de bijgelovige gekozene die een geschenk heeft ontvangen dat niet paste, zelfs verreikende conclusies trekken uit een dergelijke situatie en twijfelen of zij de juiste keuze heeft gemaakt en met deze persoon wil trouwen. Om dit niet te laten gebeuren, moet de bruidegom alle fijne kneepjes van dit probleem begrijpen.

Waar in de nabije toekomst plaats zal zijn voor een trouwring - die vinger en je moet kiezen. Europeanen kiezen van oudsher voor een naamloze naam aan hun linkerhand en leggen dit uit om een ​​romantische reden: een bloedvaatje dat door deze vinger stroomt en naar het hart zelf leidt. Ze moeten deze sieraden alleen voor de bruiloft dragen en daarna in de doos stoppen en nooit meer dragen. Als het gezinsleven is beëindigd, wordt het engagement-kenmerk een erfstuk van de familie en wordt het overgenomen.

Op de trouwdag moet dit kenmerk worden verwijderd en in de plaats worden gezet om een ​​trouwring aan te trekken.

In de toekomst dragen veel vrouwen graag beide sieraden op één vinger. Het is alleen belangrijk dat ze visueel in harmonie zijn met elkaar, en dus - er zijn geen speciale regels over deze kwestie in Rusland.

Als je een belangrijke beslissing hebt genomen om samen te wonen, het huis te houden en kinderen op te voeden, kies dan een mooie ring, gedenkwaardig, van edelmetaal en met een kostbare steen.

De verlovingsring moet worden beschermd tegen jaloersmakende mensen, niet opstijgen voor de bruiloft, ervoor zorgen dat de ring niet in het water valt, niet opscheppen in het openbaar en in ieder geval niet iemand geven om te proberen. Er is zo'n teken dat het verlies van het engagement-kenmerk of enige schade aan het belooft mislukkingen in het gezinsleven.

Maar als van verloving tot verloving alles soepel verliep en er geen incidenten met de kleine ring waren, betekent dit dat het leven van de jongeren kalm en vreugdevol zal zijn.

In het oude Rusland had een getrouwde vrouw twee kleine ringen aan haar vinger en het verlovingsfeest werd niet afgenomen vóór de verloving. Het feit dat een vrouw getrouwd is, het was zichtbaar op twee ringen, en een betekende slechts een snel huwelijk.

En wanneer alle gebeurtenissen die aan de huwelijksceremonie zijn gedaan eindigen, moet alleen het attribuut van de afspraak worden teruggebracht naar dezelfde plaats als vóór de bruiloft. Velen zijn er zeker van dat als je dat niet doet, je geen lang en gelukkig gezinsleven hebt.

Sommige vrouwen, die een trouwring dragen, zijn verloofd in een verlovingsdoos in een kist en wanneer een feestdag komt, leggen ze het op de top van de trouwring en beschouwen ze deze behandeling als de juiste.

En zet het na de bruiloft op je linkerhand.Niets stoort de andere bruiden om de trouwring boven op de verlovingsring te plaatsen en ze vervolgens met veel plezier te dragen.

Er zijn ook meisjes die een rationele benadering van de vraag naar het correcte dragen van het engagement-kenmerk niet kunnen weigeren. Als het geschenk klein werd (of zelfs te klein of te groot tegelijk), dan legden ze het gewoon op een andere vinger. Ze hebben hier heel gemakkelijk mee te maken - wat een verschil, op welke vinger - het is tenslotte nog steeds een prachtig sieraad.

De gelijkenis legt ons uit waarom deze specifieke vinger wordt gekozen, en niet een andere. Het is gebaseerd op de betekenis van elke vinger op iemands hand in relatie tot zijn sociale omgeving. De middelste vinger is "ik", dat wil zeggen de persoon zelf. De rest van de vingers - andere sociale bestemmingen en de verdeling is als volgt:

1. duim geassocieerd met ouders;
2. richten - met bloedverwanten;
3. naamloos - met de uitverkorene van je hart;
4. pink - met eigen kinderen.

Vervolgens komt de verklaring van de essentie van het leven van een persoon. Verbind met elkaar dezelfde vingers op beide handen, en de middelvingers in plaats van elkaar - verbuig binnen de resulterende compositie.

Elke persoon geboren in het leven is nauw verbonden met zijn ouders en is overal van afhankelijk. Maar jaren gaan voorbij, hij groeit op, wordt onafhankelijk en begint apart van hen te leven. Deze verwante relatie wordt vertegenwoordigd door duimen en je kunt ze gemakkelijk van elkaar scheiden.

Naaste familieleden (onze zussen, broers, ooms, tantes) leven ook altijd op enige afstand van elkaar - dit zijn de wijsvingers en je kunt ze ook gemakkelijk van elkaar scheiden.

Probeer nu de ene ringvinger van de andere te scheiden - hij zal niet werken, hoe hard je ook probeert. De parabel dat deze, naamloze vingers een symbool zijn van de continuïteit, eenheid van twee harten en de onschendbaarheid van de vereniging van mensen in liefde, die hun leven in één hebben verenigd.

Mensen van vele culturen dragen traditioneel ornamenten aan deze vinger. Zulke ringen geven aan dat de persoon niet vrij is, een gezin heeft of verloofd is. Er wordt gezegd over de verlovingsring dat het beter is om het niet op een andere vinger te zetten - dit wordt als een slecht teken beschouwd en er is een grote kans dat de verloving zelfs kan worden beëindigd.

Het geschenk aan de verloving behoort toe aan de vrouw, zij is zijn volwaardige minnares, maar er zijn nog steeds enkele regels hierover.

Als het huwelijk wordt beëindigd en het doet er niet toe op wiens initiatief het engagementkenmerk bestaat, in tegenstelling tot de trouwring, keert de vrouw terug, omdat dit geschenk de eenheid van twee harten symboliseerde en die verplichtingen die het paar niet kon vervullen.