Nationaal kostuum van Italië
Een beetje geschiedenis
Het nationale kostuum van Italië is een collectief beeld, zoals het gedurende vele jaren werd gevormd en het externe imago werd sterk beïnvloed door de landen Byzantium en Frankrijk. Elke regio, elke regio had zijn eigen onderscheidende kenmerken van kostuums. Het is vermeldenswaard dat Florence in de 15e eeuw de trendsetter van de Italiaanse mode was, in de 16e eeuw nam Venetië zijn plaats in. Omdat tijdens deze periode de Franse mode een aanzienlijke impact had, eenvoud en zachtheid in kleding verscheen, werd het normale proporties, zonder overmatige pluimen en bungelende mouwen. Voor de vervaardiging van kleding gebruikt wegweefsel: fluweel, zijde, brokaat met geborduurde gouden ornamenten. De kostuums waren helder, opgewekt. De schoenen waren zachte sandalen of laarzen met knopen, leren laarzen werden gebruikt om te rijden.
In de 16e eeuw veranderde de stijl dramatisch. De zwarte kleuren werden dominant, de snit werd eenvoudiger, het liet een tweedeling in de samenleving en oorlogen tussen de steden zien. In 1529 werd Italië veroverd door Spanje, dus Spaanse motieven begonnen in de kleren te domineren: een lijst voor kleding, een diepe splitsing, rode kleur, gezwollen rokken in plooien. Voor het eerst in de 16e eeuw kwamen er kousen, ondergoed en kant. De winter in Italië begon zijden zijde met bont te gebruiken. Schoenen waren in deze periode zacht, soms met hoge zolen.
kenmerken
Nationale kostuums van Italië zijn vooral populair in het zuiden van het land. Een herenpak bestaat uit een korte broek tot op de knieën, meestal worden ze met knopen aan de onderkant vastgemaakt of met speciale veters vastgebonden; wit wijd hemd met borduursel op de kraag, in de regel is het handborduurwerk; Mouwloos vest of korte jas net onder de taille. Een van de belangrijkste elementen van het nationale dameskostuum van Italië is een lang en breed shirt, vergelijkbaar met een tuniek, met wijde mouwen en een lange plooirok. Shirts hebben altijd borduurwerk of kant, in de regel is het handgemaakt borduurwerk van kantmotieven. Aan de rok zat een contrasterende lichte rand. Verplicht is ook een lichte, lange schort, aan de zoom van de rok. Later werden rokken ook verfraaid met handborduurwerk.
Kleuren en tinten
De kleuren in het nationale kostuum van Italië zijn helder en vrolijk. Meestal zijn dit felrode, felgroene kleuren die in contrast met violet, blauw, wit en gouden patronen spelen. Witte kleuren worden noodzakelijkerwijs gebruikt in heren- en damesoverhemden.
Weefsel en snit
Zoals eerder vermeld gebruikten rijkere bewoners dure stoffen in kleding: brokaat, fluweel. Arme mensen droegen kleding gemaakt van natuurlijke en goedkope stoffen. Bijvoorbeeld gebleekte vellen wol, zeer zelden zijde. De mode was een meerlagige jurk, er werd gedacht dat hoe meer lagen je droeg, hoe meer rijkdom je had.
species
Er zijn kostuums voor plechtige feestdagen en voor het dagelijks leven. Feestelijke kostuums zijn helderder, ze zijn versierd met meerdere borduurwerken met gouden draden, gouden sieraden met bellen. Voor het dagelijks leven gebruikten ze kalmere kostuums om te werken. Kinder kostuums zijn zeer vergelijkbaar met volwassen kleding en er zijn geen bijzondere onderscheidende kenmerken. Sardinië heeft een enorm aantal variëteiten van nationale klederdracht, bijna elke stad heeft zijn eigen kenmerken en kenmerken. De meest voorkomende kleuren van de kostuums hier zijn diepblauw, versierd met rode linten.Vrouwen hebben een rok geborduurd met bloemen, mannen hebben ongebruikelijke knopen op shirts.
De regio Alto Adige wordt begrensd door Duitsland, dus er zijn hier verschillende soorten kleding die specifiek zijn voor dit land. Alleen in formele kleding kon men heldere kleding ontmoeten. Gebruikte in het dagelijks leven donkere, zwarte tonen. Soms werd een sjaal om de nek gebonden, deze traditie heeft onze tijd bereikt.
Accessoires en schoenen
In de regel is er een hoed in het nationale kostuum voor mannen, nu wordt het "beretto" genoemd en is het nog steeds populair in de zuidelijke steden van het land. Vrouwen gebruiken witte petjes met grote capes of een hoofddoek. Nationale schoenen worden nog steeds met de hand gemaakt in sommige delen van Italië. Bijvoorbeeld laarzen op een houten zool met leren sokken of zachte schoenen gemaakt van textiel. Decoraties waren en zijn een verplicht attribuut van het nationale kostuum. Mannen gebruikten ringen en kettingen. Vrouwen gebruikten parels, zij verfraaiden haar. En doe ook kettingen aan van grote parels met edelstenen.
Moderne modellen
Moderne stijlen van nationale Italiaanse kostuums zijn aanzienlijk verschillend. Hoewel de essentie hetzelfde blijft, zijn de belangrijkste elementen gemigreerd naar het moderne leven. Lange rokken en schorten, shirts, petten, mannen hadden bijvoorbeeld ook een korte broek, kaftans, hoeden. Alleen materialen begonnen moderner te worden: vlas, katoen. Borduren op shirts en rokken is zeldzaam, soms wordt het vervangen door veelkleurige prints. De sjaals met hoofd en nek worden nog steeds gedragen in sommige dorpen van Italië.
