Etiquette en ethiek van het geschil

Vroeg of laat moet elke persoon een geschil aangaan, zijn standpunt verdedigen en de posities van andere mensen weerleggen. Het is belangrijk om een ​​dunne lijn te kunnen houden tussen energieke discussie en conflicterend gedrag. Bovendien is een beleefde en beschaafde persoon verplicht om zelfs maar de geringste hint van manipulatie of oneerlijke ontvangst te vermijden.

Moderne etiquette regelt zowel voorbereide als toevallige (ongeplande) geschillen. De belangrijkste regels voor elk van de disputants zijn bepaalde regels:

• Je kunt het oorspronkelijke onderwerp niet schuwen. Als het gesprek verandert in een discussie over een ander probleem, zelfs een heel dichtbij, let er dan op.
• Identificeer onmiddellijk de posities waarover je het eens bent met de tegenstander. Wijs erop wat je in geen geval zult accepteren van welke principes je niet zult afwijken. Dit helpt misverstanden en veel kritieke momenten voorkomen.
• Pas je spraak en argument aan op het niveau van een andere deelnemer en publiek, probeer niet je superioriteit te tonen met behulp van complexe termen of woorden die de meeste van hen niet kennen.
• De ethiek van het geschil verbiedt natuurlijk het vervangen van concepten of het erin investeren van een andere betekenis.
• Introduceer nieuwe argumenten één voor één, probeer niet onmiddellijk een hele "lawine" aan argumenten naar beneden te halen.

De ware cultuur van controverse impliceert dat de disputants fouten toegeven, die worden aangegeven door het publiek of zelfs de belangrijkste tegenstander.

Elk argument van een van de deelnemers moet zorgvuldig worden overwogen en niet eenvoudig worden weggegooid vanwege hun meningsverschil, antipathie jegens de spreker of ethische overtuigingen.

Dit moment is vooral belangrijk, omdat iemand trouwens zijn standpunt bepleit en zich tegen de mening van anderen verzet, Je kunt meteen begrijpen:

• hoe groot is zijn kennis in het algemeen en over het onderwerp dat ter discussie staat;
• of hij erin slaagt om de lijn te houden die eenvoudige overtuiging en assertiviteit scheidt van onbeschoftheid;
• of de spreker zijn positie correct kan formuleren, zonder iemand te beledigen, zelfs in een gesluierde vorm;
• of een gedachte duidelijk wordt uitgedrukt, of de spreker zelf vertegenwoordigt niet de diepte van het onderwerp van discussie en kan zijn stellingen niet volledig overbrengen.

In ieder geval, of het nu gaat om een ​​zakelijk gesprek, een academisch geschil, een discussie op televisie of een geschil met familieleden, Het is raadzaam om eenvoudige en nauwkeurig geformuleerde gedachten te gebruiken. Dus het zal moeilijker zijn voor een tegenstander in een geschil om ze in de richting te keren die voordelig is voor zichzelf of om de discussie over te schakelen naar een ander onderwerp.

Zeg niet waar je niet 100% zeker van bent, zelfs als je echt argumenten nodig hebt om een ​​zwakke positie te verdedigen. Geef als laatste redmiddel onmiddellijk aan dat u alleen een mening, een veronderstelling of niet volledig geverifieerde informatie naar voren brengt.

De regels voor het verloop van het geschil houden onder meer in dat de uitspraken van de tegenstander eerst moeten worden weerlegd (of gedeeltelijk worden aanvaard), en alleen dan kun je je eigen gedachten ontwikkelen. Een of twee expressieve en sterke argumenten zullen het mogelijk maken om het geschil te winnen in plaats van een dozijn zwak bewijs, waarvan de helft bovendien weinig zal zeggen voor specialisten die niet diep in de discussie ingaan.

Als je een oplossing wordt aangeboden die je niet bevalt, moet je je eerst concentreren op de sterke punten en sterke punten. Alleen dan kun je wijzen op kwetsbaarheden en negatieve gevolgen.

Bekijk enkele van de geheimen van 'zwarte retoriek' en manipulatie van het geschil in de onderstaande video.