Wit-Russische nationale kleding
Volgens de kleding die ze ontmoeten, is het niet verrassend waarom iemand zoveel tijd besteedt aan het kiezen van een kledingkast. Individuele stijl zegt veel over het karakter van de eigenaar. En wat stelt u in staat om het karakter van de hele natie te beoordelen? Natuurlijk, traditionele nationale kleding. Met zijn hulp kunt u de geschiedenis van de mensen, sociale orde, tradities en het klimaat van het land waarin de outfit werd gevormd beter begrijpen.
Wit-Russische nationale kleding heeft veel gemeen met Russisch en Oekraïens. Zich vormend in de loop van lange decennia, ontving het, zonder verder te gaan dan het traditionele Oost-Slavische, karakteristieke verschillen. Witrussen gaven de voorkeur aan witte linnen stoffen. Misschien was deze liefde voor witte kleur en bepalend voor de naam van het land.
Wit-Russische nationale klederdracht is zeer divers. Er zijn verwijzingen naar ongeveer 30 van zijn variëteiten. Naast traditioneel vlas is de stof gemaakt van wol, hennep en brandnetel. Ze waren beschilderd met boomschors, plantknoppen, wilde bloemen, wortels. Geborduurde ornamenten dienden als decoratie.
Het pak bepaalde gemakkelijk de regio waar iemand woonde, zijn sociale status. Het kostuum van een getrouwde vrouw was anders dan het kostuum van een jong meisje.
Dameskleding
Dameskostuum bestond uit verschillende items. De meest voorkomende optie: een rok, schort, hoest (shirt), mouwloos jasje, hoofddeksel, riem.
De rok heette spadnitsa. Het was genaaid van vlas, geverfd in rode of blauwgroene kleur met een patroon in een kooi of een strook.
Kashulu naaide van vlas. Rode en roodzwarte ornamenten werden op de mouwen en kraag geborduurd. Elk ornament had zijn eigen rituele betekenis. Er wordt aangenomen dat alleen Wit-Russen de oorspronkelijke vorm van patronen die er waren onder de oude Slavische stammen behielden.
Schort (schort) had een speciale betekenis. Hij was een symbool van huiselijkheid. Het meisje moest haar eerste schort alleen naaien. Dit betekende dat het meisje de minnares werd.
Het mouwloze vest, dat ook wel garset werd genoemd, werd gedragen tijdens de vakantie. Het was genaaid van zijde, fluweel, brokaat of andere dure stof. Een garsette werd beoordeeld op de materiële situatie van een persoon, dus probeerden de Wit-Russen een rijke indruk te maken. Hiervoor was het versierd met verschillende strepen, applicaties en borduurwerk.
Een geweven of gebreide riem werd geborduurd met een wit, groen of rood ornament.
Op elk moment van het jaar moesten het meisje en de vrouw een hoed dragen. Als het voor een meisje voldoende werd geacht om een krans en linten te dragen, dan kon een getrouwde vrouw niet naar mensen gaan met onbedekt haar. Ze verstopte ze onder een pet en op de top bond ze een namitka of een sjaal.
Gestileerde vrouwelijke modellen
Momenteel kende het nationale kostuum een wedergeboorte. Mensen wenden zich steeds meer tot de oorsprong en keren terug naar traditionele kleding. Het is tenslotte mooi, comfortabel en praktisch. Gestileerde dingen en goed gekozen accessoires dragen bij aan een stijlvol en helder beeld.
Een lange jurk gemaakt van natuurlijke materialen, versierd met een traditioneel ornament, zal helpen om een helder en onvergetelijk beeld te creëren en zal natuurlijk de aandacht van de eigenaar trekken. Geschikt voor stadswandelingen, uitstapjes op een date.
Rechte rok in de traditionele voor Wit-Rusland blauwgroene kooi zou geschikt zijn. In combinatie met een recht gesneden blouse of coltrui creëert u een beeld van een moderne zakenvrouw.
Gestileerde bruiloften zijn momenteel erg populair. Natuurlijk zijn de hoofdpersonen de bruid en bruidegom in klederdracht. Traditionele elementen van het kostuum worden vakkundig gecombineerd met moderne accessoires.In plaats van een bruiloftshoofdtooi geeft de bruid de voorkeur aan een stijlvol kapsel of een krans, de lengte van de rok is meestal korter en de charaviken op de benen worden vaak vervangen door hoge hakken.
