Manieren van communicatie: hoe maak je je speech geletterd en mooi?

Een persoon wordt niet alleen gekenmerkt door zijn uiterlijk, maar ook door zijn vermogen om zichzelf in de maatschappij te houden. Vooral het gaat om spraakvaardigheid, namelijk: communicatiemiddelen, waardoor een positieve of negatieve mening over een persoon wordt gevormd.

Dit concept omvat het vermogen om te communiceren in de breedste zin van het woord. Dit omvat de toon van het verhaal, gebaren en geletterdheid, evenals het vermogen om niet alleen te spreken, maar ook om naar de gesprekspartner te luisteren.

Spraak is een krachtig wapen: geweldige sprekers, met de hulp van hun monologen, hadden een bijna magisch effect op het publiek. Daarom is het zo belangrijk om correct en mooi te leren spreken.

Het concept van "communicatiestijl" omvat:

• De toon van het verhaal. Hij kan kalm, opgewonden, speels, dominant, enz. Zijn. In een competente toespraak is alles belangrijk: het volume van de stem, de hoogte, kracht, snelheid. Overmatige lengte van de woorden kan de gesprekspartner vermoeien en te snelle spraakrisico's blijven onbegrepen.
• Afstand. U kunt met de gesprekspartner praten in het openbaar, intiem, enz. De afstand hangt af van hoe de persoon precies zal spreken (hard, zacht, enz.).
• gedrag. Het kan kalm, brutaal, ingetogen, onzeker, enz. Zijn. Het gebaar is ook opgenomen in dit concept. Fysieke bewegingen maken een integraal onderdeel uit van de manier van spreken.

Manieren van communicatie zijn anders: van afwijzend of speels tot ernstig en verbitterd. Allemaal, op één of andere manier, zijn onlosmakelijk verbonden met het concept van "stijl".

Het is aan hem dat de emotionele atmosfeer afhangt, evenals de gekozen juiste spraakmiddelen voor het overbrengen van informatie. Er zijn enkele technieken die de gesproken stijl kenmerken:

• Denkbeeldige dialoog ("Ik vraag hem ... hij antwoordt mij").
• De retorische vraag ("Wat zou een beter geschenk kunnen zijn dan een boek?"). Met behulp van deze techniek worden de gedachten en emoties van de gesprekspartner gestimuleerd.
• Vraag antwoord. Als de retorische vraag onbeantwoord blijft, bevat deze techniek een eigen antwoord op zijn eigen vraag. ("En wat kan ik zeggen? Natuurlijk niet!").
• Emotionele uitroepen. Ze dienen om de aandacht van de gesprekspartner te trekken en zijn een beetje als retorische vragen ("Vraag je het nog steeds ?!")

Door deze componenten wordt expressiviteit van spraak bereikt. Een belangrijke rol wordt gespeeld door gezichtsuitdrukkingen en gebaren, zij vormen een essentieel element van communicatie.

Lichaamsbewegingen kunnen veel zeggen over een persoon en zijn intenties. Er is een classificatie van de belangrijkste gebaren die in non-verbale spraak worden gebruikt om deze of gene informatie over te brengen:

• Open gebaren. Ze praten over de goede wil van de gesprekspartner en dat hij oprecht spreekt. Deze omvatten "open armen" wanneer een persoon zijn handen laat zien en zijn handpalmen naar boven kijken. Een ander gebaar, dat spreekt van goede wil, wordt 'het losknopen van een jasje' genoemd. Het is noodzakelijk om het letterlijk te begrijpen, dat wil zeggen, het is het losmaken of zelfs het verwijderen van de jas, wat betekent dat de persoon zich comfortabel voelt naast de ander en klaar is voor een vriendelijk gesprek.

• Contrasterende met open bewegingen zijn verborgen gebarendie praten over ongeloof en twijfel. Deze groep omvat de positie van het verbergen van het gezicht met handen, wrijven over het voorhoofd en de slapen. Over de geheimhouding zegt ook inconsistentie in gebaren en intenties. Een glimlach met een vijandige houding suggereert bijvoorbeeld dat een persoon dus zijn emoties verbergt.

• Beschermende posities. De meest voorkomende is een houding met gekruiste armen, wat betekent dat de gesprekspartner "verdedigt". In dit geval zou je de tactiek van het gesprek moeten veranderen, anders zal verdere discussie op niets uitlopen. Als de gesprekspartner zijn vingers in een vuist heeft gebald, is hij vijandig, daarom is het nodig om de intonatie te verzachten, naar een gematigde toon te gaan of eenvoudigweg het onderwerp te veranderen. Als de gesprekspartner zich met gekruiste handen op de schouders heeft geklemd, staat hij klaar om de ander te onderbreken om zijn standpunt te verdedigen.

• Gebaren van attentheid. De meest bekende reflecterende posities zijn de positie van de hand op de wang of wrijving met de wijs- en duim van de kin. Deze positie is respectvol en geeft het belang aan van de gesprekspartner in het gesprek. Maar als iemands gezicht op de hand rust met de wijsvinger langs de wang (terwijl de andere vingers zich onder de mond bevinden), dan is hij het niet eens met de positie van de gesprekspartner. Wanneer een persoon zijn ogen sluit en de neus op hetzelfde moment tintelt, denkt hij intens aan iets.

• Welk gebaar kan praten over zelfvertrouwen? Als de gesprekspartner zijn handen achter zijn hoofd of achter zijn rug legt, duidt dit op enige arrogantie en zelfs superioriteit.

• Positie "gereedheid". Als een persoon met het lichaam vooruitgaat, en zijn handen de stoel vasthouden of op zijn knieën zitten, dan geeft dit aan dat hij klaar is om het gesprek te beëindigen en te vertrekken.

Wat betreft mimicry, hier zijn er tekenen die de stemming van de gesprekspartner kunnen bepalen:

• Besteed speciale aandacht aan je ogen.. Zij kunnen, in tegenstelling tot de houding, de ware bedoelingen niet verbergen. Wanneer een persoon vreugde of opwinding ervaart van wat hij heeft gehoord, breiden de leerlingen uit en met negatieve emoties trekken de leerlingen zich samen. Er wordt aangenomen dat om een ​​vertrouwensrelatie op te bouwen tijdens het praten, je meer dan de helft van de tijd (ongeveer zestig of zeventig procent) in de ogen van de gesprekspartner moet kijken. Het vermijden van de blik zal geen goede vruchten brengen.

• Een grote rol bij gezichtsuitdrukking met non-verbale communicatie zijn lippen. Een glimlach spreekt van welwillendheid (als het niet in tegenspraak is met een vijandige houding), als de lippen zijn samengedrukt, dan is de gesprekspartner gesloten, met een gebogen lip kan men een sarcastische stemming in een persoon lezen. Met droefheid en slecht humeur vallen de mondhoeken. Een lach is een krachtig wapen en helpt bij het creëren van een ontspannen sfeer.

Kennis van gebarentaal en gezichtsuitdrukkingen van de gesprekspartner zal een groot voordeel zijn tijdens een gesprek en u in staat stellen elke situatie, zelfs een conflict, te beheersen.

Om je communicatievaardigheden ten goede te veranderen, moet je de volgende aanbevelingen gebruiken:

• Zou meer klassieke literatuur moeten lezen (beter zelfs hardop en met expressie). En het is belangrijk om, na het lezen van dit of dat boek, de inhoud op de meest competente en begrijpelijke manier opnieuw te vertellen, waarbij ongewenste en onnodige woorden worden vermeden. Het is beter om uw hervertelling op de recorder op te nemen en ernaar te luisteren om uw fouten te analyseren en te begrijpen hoe het van buitenaf klinkt. Het is noodzakelijk om niet alleen rekening te houden met het vocabulaire zelf, maar ook met de toon van de vertelling, de snelheid en het volume van de spraak. Hetzelfde geldt voor bekeken films, hun hervertelling helpt om precies te begrijpen waar de fouten zijn gemaakt en wat moet worden gecorrigeerd.

• Om een ​​elitetoespraak te hebben, is het belangrijk om het vocabulaire uit te breiden. Om dit te doen, moet je niet alleen boeken lezen, maar ook de betekenissen van alle onbegrijpelijke en onbekende woorden verduidelijken.Het is beter om een ​​afzonderlijke notebook te kopen, waarin de interpretatie van woorden moet worden vastgelegd. Alleen zij moeten op de juiste manier en in overeenstemming met de situatie worden gebruikt. De een of andere geleerde nieuwe uitdrukking zal geen positieve indruk maken op de gesprekspartner, als er sprake is van "misplaatst".

• Naast het lezen van klassieke literatuur, kranten en tijdschriften, kun je kruiswoordpuzzels oplossen, ze breiden ook het vocabulaire uit met nieuwe concepten. Je kunt educatieve games kopen in winkels en met vrienden spelen (bijvoorbeeld 'raad het woord bij beschrijving' en omgekeerd).

• Spraak moet niet alleen geletterd zijn, maar ook mooi. Je kunt het versieren met verschillende figuratieve uitdrukkingen, metaforen, epitheta en vergelijkingen. Je kunt ze vinden in poëziecollecties. Dit is zo'n geschikte toevoeging die lees- en leesvaardigheid zal aangeven. Het belangrijkste hier - overdrijf het niet.

• Het wegwerken van parasitaire woorden - Dit is een van de belangrijkste criteria voor correcte spraak. Dit bepaalt het vermogen van een persoon om zijn woorden te beheersen, waardig te houden en vol vertrouwen. De meest voorkomende ongewenste woorden zijn: in het algemeen, als het ware, het is, kortom, enz. Al deze zinnen dragen geen semantische lading, ze voeren alleen spraak uit en interfereren vaak met de waarneming ervan. Hetzelfde kan gezegd worden over de jargonvoorwaarden, ze zijn eenvoudig incompatibel met een competente en mooie speech, ze moeten worden verwijderd.

• Tijdens een gesprek is het niet alleen belangrijk om de inhoud van spraak te controleren, maar ook voor intonatie. Belangrijke woorden, zacht en monotoon uitgesproken, zullen niet gehoord en waargenomen worden door de gesprekspartner, en een serieuze verklaring, op een grap gemaakt, zal dissonantie veroorzaken onder de mensen rondom. Veel hangt af van intonatie. Een hond begrijpt bijvoorbeeld de woorden en hun betekenissen niet, maar vangt de intonatie in de stem van de eigenaar: wanneer hij het prijst en wanneer hij scheldt, verandert zijn toon, krijgt de intonatie een of andere kleur. Mensen kunnen ook worden beïnvloed door intonatie, dus dit concept moet niet naar de achtergrond worden verwezen.

• Je kunt trainen in prachtige spraak, niet voor mensen, maar voor een spiegel. Je moet jezelf een stukje van proza, een gedicht vertellen of gewoon deze of gene gebeurtenis beschrijven, terwijl je naar mimiek, gebaren, snelheid van uitspraak en intonatie kijkt.

Er is nog een interessante oefening die u zal helpen snel en met vertrouwen de juiste woorden te selecteren. U moet een object kiezen dat zich in het huis bevindt (lamp, koelkast, doos, enz.), Dan de stopwatch vijf minuten (en daarna meer) starten en in bekwame taal over dit onderwerp vertellen met behulp van sporen en stilistische figuren. In eerste instantie zal het niet gemakkelijk zijn (vijf minuten om over de kam te praten), maar elke keer komen de woorden sneller en gevarieerder in me op.

Al deze regels in acht nemend, zal het dus mogelijk zijn om je manier van spreken ten goede te veranderen, en daardoor vertrouwen en het vermogen om in de samenleving te blijven winnen.

Hoe je leert om mooi en competent te spreken, zie de volgende video.