Tsjetsjeens nationaal kostuum

De geschiedenis en cultuur van elke natie is origineel en uniek, en de nationale klederdracht is hun onafscheidelijk deel. De leefomstandigheden van de mensen, geografische en klimatologische kenmerken, overtuigingen, sociale en economische situatie beïnvloeden hoe het kostuum er uit zal zien en van welke materialen het zal worden gemaakt.

Het Tsjetsjeense nationale kostuum is geen uitzondering.

Sinds de oudheid waren Tsjetsjenen bezig met het fokken van schapen, en wol, bont, dierenleer werden gebruikt om kleding en schoenen te maken. Homespun doek en vilt werden op grote schaal gebruikt.

Details van het kostuum zijn niet alleen een decoratieve functie, maar zijn ook een historische weerspiegeling van het leven van de Tsjetsjenen.

In zachte leren laarzen was het handig voor herders en krijgers om in de bergen te wandelen.

Dolken en wapens werden aan de riem vastgemaakt.

Verplicht in de Tsjetsjeense nationale klederdracht hoed, die is genaaid van schapenvacht. Ze is een symbool van mannelijkheid en een pet aanraken is een man beledigen. Tegelijkertijd beschermt het perfect tegen koude of oververhitting in de felle zon.

Het Tsjetsjeense nationale kostuum bestaat in twee versies - mannelijk en vrouwelijk.

Kinderkleding, vooral feestelijke, werden herhaald. Klein verschil - jongens onder de 14 droegen geen dolken.

De basis van het herenpak is een bustehouder en een broek, die taps toeloopt naar de bodem. Broek verscholen in de laarzen. Behmet is een speciale half-kaftan, waarvan de lengte ongeveer 10 centimeter boven de knie is.

Voor de feestdagen wordt Circassian-kleding gedragen over deze half-kaftan. Hij heeft geen kraag en hij bevestigt alleen aan de riem.

Het onderscheidende kenmerk is de aanwezigheid van zogenaamde gasbronnen aan beide zijden van de borst - kleine vakken voor wapenladingen. Hoewel de opkomst van nieuwe soorten wapens de noodzaak voor gastanks elimineerde, bleven ze in de Circassian een decoratief element.

Een speciaal detail van het kostuum is de burka. Ze ziet eruit als een cape met vernauwde schouders. Het doel is om te beschermen tegen het weer, 's nachts diende het als beddengoed en een deken.

Onderdelen van dameskleding - een tuniekjurk, topjurk, riem en omslagdoek. De lengte van de jurk-tuniek komt tot aan de enkels. Onder deze jurk dragen vrouwen een brede wijde broek waarvan de pijpen aan de enkels zijn verzameld. Een onderscheidend kenmerk van dameskleding - slabbetjes en zeer lange mouwen, die de vingers bedekken. In feestelijke jurken kon de lengte van de mouwen de vloer bereiken.

Bij de vervaardiging van slabbetjes gebruikt edele metalen en stenen.

Top jurk is als een mantel of een cape. De sluiting zit alleen om zijn middel, om slabbetjes in zicht te houden.

Het kleurenpalet van de dagelijkse herengarderobe was meestal gereserveerd in donkere tinten: zwart, grijs, bruin en bruin. Beshmet kan een andere kleur hebben, waardoor het kostuum nieuw leven wordt ingeblazen. De feestelijke beshmet werd genaaid uit veelkleurige glanzende stoffen. De witte kleur in kleding getuigt van de rijkdom van een persoon.

Dameskleding had een grote verscheidenheid aan kleuren.

De kledingsuniform was in de regel monofoon. Maar de helderste kleuren en tinten waren toegestaan.

Broek en beshmet werden genaaid van duurzaam lichtgewicht materiaal - ze zouden geen terughoudende bewegingen moeten hebben. Beshmet is afgestemd op het lichaam van een man en past precies in de romp. Onder de taille wordt het verlengd. Deze snit benadrukt slimheid, kracht, mannelijkheid van een man. Smalle comfortabele broek loopt taps toe naar de bodem, ze zijn gemakkelijk in te vullen in de laarzen.

Knopen gemaakt van geweven bandjes bevestigen vanaf de hals tot de taille.De opstaande kraag sluit bijna volledig de nek en wordt vastgezet met dezelfde knopen. De mouwen hebben lange boorden, zijn taps toelopend naar de borstel en kunnen eindigen met manchetten. Ze hebben ook vergelijkbare gespen.

De snit van Circassian valt samen met de snit van de beshmet. Omdat dit een feestelijke uitstraling heeft van kleding, wordt het genaaid van duurdere materialen. Circassiaan lengte onder de knie.

Damestuniekjurk werd genaaid van lichte katoenen stof of zijde. Het had een opstaande kraag die was dichtgeknoopt.

Feestelijke broek was afgezet met zijde aan de onderkant.

De bovenste jurk heeft een soortgelijke snit met een Circassiaan, verschillend in lengte van de vloer. Hij is scharnierend, hij heeft geen kraag, hij is alleen in de taille vastgemaakt en de borst blijft open.

Luxe dure stoffen werden gebruikt om de bovenste jurk te maken: satijn, brokaat, fluweel. Ze waren rijkelijk versierd met borduurwerk, vlechtwerk. Ze kunnen plooien en franjes hebben. Echter, alleen jonge vrouwen droegen zeer heldere jurken.

De riem is een verplicht kledingstuk voor mannen en vrouwen. Vrouwen waren versierd met gespen, zilver, edelstenen. De mooiste riemen werden geërfd.

De sjaal maakt deel uit van de vrouwelijke kledij. De meisjes zijn lichtgewicht stof. Getrouwde vrouwen droegen een chukhu - een speciale tas waar ze hun haar deden en er werd een sjaal met een pony op gezet.

Het schone geslacht heeft altijd sieraden gedragen. Dit zijn verschillende armbanden, kralen, ringen, ringen en hangers. Oorbellen kunnen de vorm hebben van ringen. Tijdelijke hangers waren normaal. Ook kan de decoratie worden beschouwd als knoppen op de bovenste damesjurken.

Aanvankelijk werden sieraden gemaakt van brons en later werd zilver gebruikt.

Traditionele casual schoenen van Tsjetsjeense mannen waren zachte leren laarzen. Hun lengte reikt bijna tot de knieën. Rijke mensen droegen vaak dudes (een soort zachte schoenen zonder hakken), en op hun onderbenen droegen ze saffiano-poten bovenop hun broek.

De zool van schoenen was in de regel niet stijf, wat erg handig was voor ruiters en backpackers in de bergen.

Damesschoenen waren meer divers. Voor de vervaardiging gebruikt leer, Marokko, vilt, wol.

Vaak een soort leren slippers gedragen als een huis- en outletschoenen.

Jonge vrouwen droegen ook schoenen zonder ruggen. Ze hadden een harde zool en hakken. Sommige vrouwen droegen marinokleurige laarzen. Ze hadden ook een hiel en konden versieringen hebben.

Nog een soort schoenen. Ze werden langs het been van verschillende stukken leer genaaid en zagen er erg elegant uit.

Tot op heden is het Tsjetsjeense nationale kostuum niet significant veranderd.

Uiteraard dragen moderne Tsjetsjenen, vooral jonge mensen, het niet elke dag en geven ze de voorkeur aan urban fashion. Veel mannen dragen echter een nationale hoofdtooi - een hoed, terwijl ze trouw blijven aan de tradities. Oudere mannen blijven beshmet en Circassian dragen.

Nationale tradities kunnen echter op moderne wijze worden gevolgd - blanke overhemden met een opstaande kraag zijn gebruikelijk.

In de mode van vrouwen kan de traditie worden getraceerd. Bij oudere vrouwen zie je brede donkere jurken en harembroeken.

Jonge vrouwen en meisjes kleden zich modern. Maar het is onwaarschijnlijk dat je een Tsjetsjeense vrouw in een kort rokje ziet, in een jurk met blote schouders of een diepe neklijn.

Trouwkleding wordt in de regel in de nationale stijl genaaid. Het bestaat noodzakelijkerwijs uit een onderste shirt en een topjurk. De laatste heeft altijd een snit aan de voorkant, het is rijkelijk versierd en geborduurd. De belangrijkste decoratie is een zilveren riem.

Het Tsjetsjeense nationale kostuum wordt veel gebruikt door theatergroepen als toneelkostuum. Brandgevaarlijke lezginka is ondenkbaar in elke andere outfit. En we hebben een geweldige kans om de schoonheid van dit kledingstuk te waarderen.