Spaans nationaal kostuum

Spanje is een land met een rijke geschiedenis en cultuur. Misschien gingen velen minstens een keer in hun leven diep in op de studie van tradities, flamenco en spectaculair stierenvechten. Daarnaast is de nationale klederdracht van het Spaanse volk van groot belang.

In ons artikel zullen we in detail de historische aspecten van de vorming van het traditionele kostuum in Spanje beschrijven.

De ontwikkeling van de traditionele klederdracht van Spanje vond plaats in de 15-19 eeuw.

In de 16e eeuw aan het hof van de Spaanse Habsburgers werden starre kaders voor kostuums in gebruik genomen, ze waren de hele eeuw tot de 17e eeuw populair. Ze hadden een impact op de ontwikkeling van kostuums in andere Europese landen.

De vorming van de belangrijkste traditionele kenmerken van het kostuum werd beïnvloed door het ridderlijk beeld, de etiquette van het koninklijk hof en religie. Het kostuum benadrukte natuurlijkheid en harmonieuze verhoudingen, typerend voor de Renaissance, maar aan de andere kant waren er speciale criteria om het lichaam te verbergen.

In pakken hebben ze er altijd naar gestreefd om de schouderlijn te verlengen met behulp van speciale rollers of een verlengde schouderlijn. Al in de 18e en 19e eeuw begon een modernere versie van de kleding vorm te krijgen, waarvan de onderwerpen aanwezig zijn in moderne modellen van nationale klederdracht.

Het kostuum voor dames is altijd onderscheiden door duidelijke en regelmatige lijnen en een driehoekig silhouet. De jurken hadden een korset, strak aangetrokken in de taille, gesloten halslijn in de vorm van een lijfje van complexe snit.

De borst probeerde met een korset visueel minder volumineus te maken. Het voorste deel van het lijfje eindigde in een scherpe cape. Ze naaiden een metalen verteguade, waarop twee rokjes werden aangetrokken. Het bovenste deel had een hoge driehoekige snede en opende de onderste rok, die altijd van een andere kleur was.

Natuurlijk waren de jurken versierd met verschillende soorten decoratieve elementen, in de vorm van parelsnoeren, gouden draden en decoratieve netten van draden.

De mouwen van de jurk waren meestal lang en dubbel. De onderste laag was smal, en de bovenste laag kon variëren, bijvoorbeeld, met een spleet in de vouw waar de arm werd gepasseerd. Meestal had de tweede mouw een lossere of uitlopende vorm, de randen van de mouwen elegant naar beneden. In de dameskledij was er een borstelhaarband, hij had een halslijn aan de voorkant en opende zijn nek.

Het kostuum dat we beschreven hadden was inherent aan de vertegenwoordigers van de aristocratie.

Later, in de late 18e en 19e eeuw, zag de vrouwenoutfit er een beetje anders uit. Het was een getailleerd vest met brede revers, er was geen corset, een rok met plooien op de grond, een mantilla, een kuif, een waaier en een sjaal.

Een integraal onderdeel is een mantilla - een cape met kant, die de borst, schouders en hoofd bedekt. De kam was hoog rechtop in het haar bevestigd en de mantilla was bedekt aan de bovenkant.

Het traditionele kostuum voor mannen in Spanje bestond uit een shirt, een cropped broek, een tuniek en een regenjas.

Overhemd was versierd met een bryzhevy kraag en hoge manchetten van batist, versierd met kant.

De bijgesneden broek was bolvormig, soms aangevuld met decoratieve stof in de vorm van verticale strepen. Dergelijke broeken werden ook bragett genoemd, en strakke kousen werden onder hen gedragen - roepels.

Kolett, hij is een hubon, was een kort jasje aan de middellijn of naar het midden van de dijen. Hij had een strakke stijl, een ritssluiting aan de voorkant, een opstaande kraag en versmalde mouwen met voeringen op de schouders en een afneembare bask.

Een dergelijke kraag was de oorzaak van het verschijnen van een gegolfde kraag. Zijn gebruikelijke vorm werd geleidelijk meer en meer in omvang, ruches en veters werden eraan toegevoegd. Dus aan het einde van de 16e eeuw. het was al tot 20 cm groot.

Regenjassen waren een variant van bovenkleding, terwijl ze verschillende vormen hadden. Ze kunnen worden ingekort of verlengd, met een capuchon of zonder kraag. Cape capes waren het populairst, of ze nu losgeknoopt op dezelfde rits onder de nek werden gedragen. De cape was altijd versierd met schoudervullingen en spectaculair hangende wijde mouwen.

Het was in Spanje, voor de eerste keer in Europa, gebruikte een frame in de vorm van gewatteerde voering gemaakt van watten, paardenhaar en zaagsel. Kleren werden op zo'n frame gezet.

Later heeft herenoutfit significante veranderingen ondergaan. Nu haalde hij een kort jasje bij - een figaro, een strakke broek ongeveer knie-diep, een vest, een riem over de taille, kousen, een driekantige hoed, een regenjas en schoenen met gespen.

Over het algemeen waren kinder kostuums vergelijkbaar met volwassen kleding. De jongens droegen een broek met een legging en een hemd.

Voor meisjes werden een uitlopende rok, shirt en ook kragen met een specifieke vorm geselecteerd. Anders dan volwassen kostuums waren kinderen meer contrasterende tinten en patronen.

Het kleurenschema van kleding varieerde afhankelijk van de historische periode. Aan het begin van de Middeleeuwen waren het bleke, niet-kleurrijke tinten: zwart, bruin, grijs en wit. Er waren ook relatief heldere tinten: paars en groen.

In de 19e eeuw werden kostuums gekenmerkt door felle kleuren, bijvoorbeeld rood. Vaak waren kleding versierd met patronen van goud of zilver. Het waren voornamelijk bloemen of erwten.

Meestal bij de vervaardiging van door kleding gedomineerde gladde monochrome stoffen. In de 18-19 eeuwen, patroon stoffen, geborduurd of bedrukt, werd wijdverspreid.

In de patronen vaak gebruikte religieuze motieven, dieren. Ook stoffen waren versierd met linten, strepen en veel kant.

Zoals we al opmerkten, waren er duidelijke lijnen in de kostuums, met behulp waarvan trapeziumvormige silhouetten en uitlopende stijlen werden gecreëerd.

Alle kledingstukken verschilden van vrije snit, inclusief herenbroeken en -shirts.

Mannelijke vertegenwoordigers droegen hoeden gemaakt van vilt of hoeden, gespannen hoeden, baretten, hoeden van rode kleur, vergelijkbaar met frygische hoeden.

Dames ingericht haar van verschillende gezichten met haarspelden en kammen.

In zowel dames- als herenkleding is sieraden altijd getoond. Het kunnen parelkettingen zijn, riemen gemaakt van edele metalen, oorbellen, ringen, riemen, ongebruikelijke knopen - bevestigingsmiddelen, kettingen, cameeën en nog veel meer.

Mannen droegen schoenen met lage hakken, meestal gemaakt van zacht leer of fluweel. Vanaf het midden van de 16e eeuw er waren veranderingen in de vorm van de schoenen, de neus van de schoenen werd scherper. Op de fluwelen schoenen werden sleuven gemaakt waardoor de gekleurde voering zichtbaar was.

Damesschoenen waren zeer divers. Ze zijn ook gemaakt van zacht leer, fluweel of satijn. Vanaf het midden van de 16e eeuw Hielschoenen zijn al begonnen te verschijnen.

Vrouwen hebben altijd geprobeerd hun rokschoenen te verbergen. De uitzondering was schoenen met dikke houten zolen. De dikte van de voetzolen getuigt van het welzijn van de dames.

Dit is in de eerste plaats een breed uitlopende rok op de grond.

Meestal gemaakt in donkere kleuren, vaak met afgedrukte patronen.

Een witte blouse met een niet-strikte stijl vormt een aanvulling op de rok.Verplichte details voor de blouse zijn: manchetten, kant, of zelfs een jabot, franjes, en het materiaal moet zacht en zacht zijn. Zo'n shirt maakt het hele beeld meteen vrouwelijk.

Een alternatief is een breed gesneden broek - rok of uitlopende broek. Naast een monochrome tint kunnen ze zich in een strip of in een grote cel bevinden.

Een rijke rode jurk wordt vaak gebruikt om te associëren met de Spaanse cultuur. Het heeft meestal losse pasvorm of meerdere lagen.

Een jurk met bloemenprint is een ander kenmerk van de Spaanse cultuur. Vaak wordt het gedragen met een hoed of sjaal met een brede rand.

Een ander traditioneel kostuum wordt gedragen samen met een donker gekleurd korset, dat over de bovenkant van een blouse wordt gedragen of afzonderlijk.

Als we het hebben over accessoires, gebruiken meisjes vaak bloemen, versieren hun haar of spelden kleding vast. Een ander belangrijk accessoire is een sjaal met een franje of een fel patroon.