Kazachse nationale klederdracht

Kazachse nationale klederdracht begon ongeveer 5-6 eeuwen geleden te vormen. Het was in deze tijd dat de identiteit van de Kazachen formeel werd genoemd. Ze weerspiegelde zich in de nationale klederdracht van deze natie.

De moderne versie van het Kazachse nationale kostuum werd niet alleen gevormd voor een lange tijd, maar veranderde voortdurend. Naburige volken met de Kazachen hebben de lokale mode sterk beïnvloed. De Tataren, Russische, Centraal Aziatische volkeren hebben hun bijdrage geleverd. Maar Kazachse kleding onderscheidde zich te allen tijde door een grote verscheidenheid aan decoratieve elementen en ornamenten, de geur van rechts naar links, de rand. Borduurwerk en nationale patronen dienden als decoraties, naast de Kazachen geloofde men dat ze hen beschermden tegen kwade krachten.

De volgende onderscheidende kenmerken in het Kazachse kostuum kunnen worden onderscheiden:

• bovenkleding heeft het karakter van een scharnier en ruikt altijd aan de linkerkant. Het is inherent aan de kostuums van mannen en vrouwen;
• passende pasvorm;
• Damespakken zijn rijkelijk versierd met franje, luxe pony en rand;
• de aanwezigheid van hoge kapjes, versierd met edelstenen, evenals veren of borduurwerk;
• borduurwerk weerspiegelt het nationale ornament, wordt uitgevoerd in de vorm van Lurex, patroonweefwerk;
• gemeenschappelijke materialen - leer, bont, wollen doek, vilt.

De kleuren van het Kazachse kostuum zijn traditioneel en zijn helder en sappig gebleven. Ze zijn bewijs van rijkdom, rijkdom, luxe. Dit zijn allemaal tinten groen, blauw, goud, rood, die zowel in dames- als herenkleding te zien zijn. Elementen van nationale kleding worden ook gebruikt door moderne Kazachse ontwerpers om traditionele kleding te maken. Ze brengen hulde aan het oude, dus outfits komen eruit als eerder licht en aanstekelijk. Vooral gedecoreerd met rijke ornamenten.

Stoffen van het nationale kostuum van de Kazachen zijn afhankelijk van de mate van rijkdom van de eigenaar. Brocade, fijne zijde, zacht fluweel, waardevolle vachten spreken van welvaart. Ze wendden bovenkleding, de randen van hoofdtooien af. Veel gebruikte wollen en katoenen stoffen.

Zowel heren- als dameskleding is altijd een pasvorm geweest. Producten breiden traditioneel uit naar de bodem. Ook badjassen kunnen recht zijn, lange mouwen. Bij mannen is traditionele kleding een brede broek. De snit van jurken voor meisjes en ongehuwde vrouwen is lang, uitgerust, versierd met franje en franjes. Hoofddeksels zijn kegelvormig.

Kazakhs besteden veel aandacht aan de rijkdom aan sieraden. Ze onderscheiden zich door een verscheidenheid aan materialen en een manier van uitvoeren. Ze worden in alle kledingstukken gebruikt. Bijvoorbeeld strepen en gewaden en schoenen en op hoofdtooien.

Afhankelijk van de rijkdom werden metalen zoals goud, zilver en brons gebruikt. Van de edelstenen, de Kazachen verkozen carneool, parelmoer, parels, koralen en gekleurd glas.

Sieraden waren nodig om originaliteit te geven en de rang van de kostuumeigenaar te benadrukken, het waren ook onafhankelijke elementen. Voor mensen van verschillende leeftijden, burgerlijke staat, rang, zijn er verschillende soorten sieraden. Ze verschillen ook per gebied.

Kazachse nationale schoenen weerspiegelt het nomadische leven van deze natie. Vanwege de noodzaak van constante verandering van plaatsen erin, hebben hoge laarzen de overhand. In wijde toppen is het handig om de broeken bij te tanken voor meer hittebehoud.

• Laarzen voor de zomerperiode kunnen op de hielen zitten. In de oude sokken genaaid gebogen. Jonge meisjes droegen schoenen met appliqué decoraties en borduurwerk.
• Jongens hadden een populaire hak van ongeveer 8 cm. Ouderen droegen zachte laarzen zonder hakken voor het gemak. Bovenop droegen ze galoshes of leren schoenen.
• Arme mensen, herders droegen laarzen van vilt met leren zolen. De armen werden gedwongen om schoenen zoals sandalen te dragen, wat een leren zool was die met riemen aan het been was bevestigd.

De nationale bruidsjurk van de Kazachse bruid draagt ​​de complexe naam Toy Uzatu Koilek. Het is gemaakt van dure stoffen zoals zijde of satijn, organza of taft. Het is noodzakelijk aanwezig Kazachse ornament en delicate borduurwerk. Het is gemaakt van kralen, versierd met gouden koorden en linten.

Bruiloftskledij, die in de oudheid, die vandaag de dag, wordt gekenmerkt door een originele hoofdtooi. Hij wordt saukele genoemd. Deze versiering was relevant tot de 19e eeuw. Saukele is genaaid in de vorm van een kegel, ongeveer 70 cm lang, zoals gewoonlijk is het versierd met juwelen. Hiervoor gebruikten ze munten, koralen, parels, zloty inzetstukken, edelstenen, metalen platen.

Bruiloft hoofdtooi gemaakt om te dragen tijdens het eerste jaar van het gezinsleven. Dan komt het alleen op grote vakanties. Saukele is niet alleen mooi, maar ook een heel duur hoofdtooi. In de oudheid werden er tot 100 beste paarden voor gegeven. En de meesters werkten minstens een jaar aan zo'n jurk. Tot nu toe, volgens de Kazachse legenden, wordt aangenomen dat hoe rijker de saukele van de bruid, hoe gelukkiger en succesvoller haar gezinsleven zal zijn.

Over de trouwjurk kan de bruid een hemdje dragen. Het is genaaid om overeen te komen met de jurk, het is ook versierd met ornamenten, munten, stenen.

Geen van de Kazachse trouwkleding zal niet zonder sieraden doen. Dit zijn armbanden en ringen en kettingen en hangers.

Van de Turkse stammen tot Kazachse vrouwen doorgegeven - Zhaulyk, hoofddeksel. Het was genaaid van zijden stof, het kon worden afgezet met bont. Vrouwen droegen beldemshe rokken. Ze droegen gewaden of hemden.

Een andere optie is een jurk waarvan de rok wijd uitlopend is. Het heette Kulish Koilek. Het Russische kostuum heeft invloed gehad op de creatie van een andere stijl van kleding, zakh koylek. Het gebruikte een turn-down kraag en vervolgens populair geplooid juk.

Damesbovenkleding werd gepresenteerd in de vorm van een shalan, een badjas met een warme wollen voering voor het winterseizoen.

Mannenkostuum bestaat uit een hoed, sharavara en hemd. Hij suggereert de aanwezigheid van een speciale hoofdtooi. Deze jurk lijkt op de petten van de oude Scythen en wordt Murak of I-Yrkalpak genoemd.

Bloeiers of Shalbar zijn genaaid met schapenhuid inserts. Het beschermt de huid tegen wrijving en maakt het rijden comfortabeler. De randen van de broek verscholen in laarzen.

Beshmet, dat wil zeggen, de Kazachstaten in Kazachs kunnen van verschillende kleuren zijn, het is geïsoleerd genaaid voor het koude seizoen en vastgebonden met een riem. Onder de bovenkleding dragen Kazachen zheide - ondergoed gemaakt van katoen. Zijde wordt minder vaak gebruikt. Over het pak dragen mannen een bontjas of een lang gewaad om zich tegen de kou te beschermen.

Mannen droegen twee soorten schoenen: ofwel laarzen (een lage hak was toegestaan) of leren Tsjechische schoenen. Schoenen ook versierd met borduurwerk.

Nationale Kazachse outfits voor kinderen zijn verkleinde modellen kostuums voor volwassenen. Ze zijn net zo helder, mooi en rijk aan decoraties.

Tegenwoordig wordt de nationale klederdracht van het Kazachse volk bewaard in de dorpen. Het wordt nog steeds gedragen door mensen van oudere generaties. En het is ook een inspiratiebron voor moderne ontwerpers en modeontwerpers.